Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Duo Reges: constructio interrete. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Aliter autem vobis placet. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Bork: Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.
Nulla erit controversia.: Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.

Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur.

Sed ad rem redeamus;
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Praeteritis, inquit, gaudeo. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Quis Aristidem non mortuum diligit? Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Eam stabilem appellas. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Ita multa dicunt, quae vix intellegam.

Huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, nihil in hac
praeclara epistula scriptum ab Epicuro congruens et
conveniens decretis eius reperietis.

Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute
contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P.
Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Contineo me ab exemplis. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Nunc agendum est subtilius. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?