Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Oratio me istius philosophi non offendit; Duo Reges: constructio interrete. Sed haec omittamus; Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Iam in altera philosophiae parte.

Vide, quaeso, rectumne sit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Laboro autem non sine causa; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Tu quidem reddes;

Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus;
Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Erat enim Polemonis. Quae sequuntur igitur? Ut aliquid scire se gaudeant?

Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest.
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Comprehensum, quod cognitum non habet?
Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Bork: Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Numquam facies.: Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
At certe gravius.: Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
Age sane, inquam.: Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere?
Bork: Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

Quae quidem res efficit, ne necesse sit isdem de rebus semper quasi dictata decantare neque a commentariolis suis discedere.

Ita, quod certissimum est, pro vera certaque iustitia
simulationem nobis iustitiae traditis praecipitisque quodam
modo ut nostram stabilem conscientiam contemnamus, aliorum
errantem opinionem aucupemur.

Atque ut a corpore ordiar, videsne ut, si quae in membris
prava aut debilitata aut inminuta sint, occultent homines?