Suo enim quisque studio maxime ducitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Duo Reges: constructio interrete. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. At iam decimum annum in spelunca iacet. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Omnesque eae sunt genere quattuor, partibus plures,
aegritudo, formido, libido, quamque Stoici communi nomine
corporis et animi ¾donÆn appellant, ego malo laetitiam
appellare, quasi gestientis animi elationem voluptariam.

Ex quo intellegitur nec intemperantiam propter se esse
fugiendam temperantiamque expetendam, non quia voluptates
fugiat, sed quia maiores consequatur.

Quamquam enim vereor, ne nimius in hoc genere videar, tamen omnes veteres philosophi, maxime nostri, ad incunabula accedunt, quod in pueritia facillime se arbitrantur naturae voluntatem posse cognoscere.

1. Quis est tam dissimile homini.
2. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.
3. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
4. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Poterat autem inpune;

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Sed haec omittamus;

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Bork

At ego quem huic anteponam non audeo dicere;

Ita credo.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Si longus, levis dictata sunt. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

• Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
• Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
• Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?
• Facillimum id quidem est, inquam.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Dicimus aliquem hilare vivere; Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;