Certe non potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Summus dolor plures dies manere non potest? Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Duo Reges: constructio interrete. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae.

Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo
summam, sed solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus
voluptatem.

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?
Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;

Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere.

Quid sequatur, quid repugnet, vident. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Sed fortuna fortis; Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Inquit, dasne adolescenti veniam? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis utare, profiteri et in medium proferre non audeas? Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere.

Moriatur, inquit.: Tu quidem reddes;
Tubulo putas dicere?: Collatio igitur ista te nihil iuvat.
Bork: Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Poterat autem inpune;: Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Confecta res esset.: Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.