Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Duo Reges: constructio interrete. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Restatis igitur vos; Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere?

Sullae consulatum?: Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere.
Scrupulum, inquam, abeunti;: Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Bork: Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Non semper, inquam;: Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
Facete M.: Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Quid Zeno? Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Quis istud possit, inquit, negare? Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Quam haec sunt contraria! hic si definire, si dividere
didicisset, si loquendi vim, si denique consuetudinem
verborum teneret, numquam in tantas salebras incidisset.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Neque enim vocum suavitate videntur aut novitate quadam et varietate cantandi revocare eos solitae, qui praetervehebantur, sed quia multa se scire profitebantur, ut homines ad earum saxa discendi cupiditate adhaerescerent.

Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.
Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae discuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, quibus ad discendum cognoscendumque moveamur.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?
Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.