Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Si enim ad populum me vocas, eum. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Duo Reges: constructio interrete. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Quaerimus enim finem bonorum. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.

Non semper, inquam; Non igitur bene.

Quod est, ut dixi, habere ea, quae secundum naturam sint, vel omnia vel plurima et maxima.
Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.
Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

Crassus fuit, qui tamen solebat uti suo bono, ut hodie est noster Pompeius, cui recte facienti gratia est habenda;

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere
sapienti, mala meminisse non oportere?

Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis
instituta sunt aut inventa sunt?

Bork: Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.
Bork: At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Nulla erit controversia.: Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Zenonem roges;: Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
Tria genera bonorum;: Bork
Venit ad extremum;: De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.

Bonum incolumis acies: misera caecitas. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quid nunc honeste dicit?

Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.
Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;