Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Minime vero istorum quidem, inquit. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Duo Reges: constructio interrete. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.

Haec videlicet est correctio philosophiae veteris et
emendatio, quae omnino aditum habere nullum potest in urbem,
in forum, in curiam.

Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum
reliquarum communia.

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.
Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.

Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Iam in altera philosophiae parte. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quid, de quo nulla dissensio est? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Hic nihil fuit, quod quaereremus. At multis malis affectus. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Sed ad bona praeterita redeamus. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Quam ob rem turpe putandum est, non dico dolere-nam id quidem est interdum necesse-, sed saxum illud Lemnium clamore Philocteteo funestare, Quod eiulatu, questu, gemitu, fremitibus Resonando mutum flebiles voces refert.

Quonam modo?
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.

Itaque fecimus.: Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
Bork: Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Quid enim?: Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
Idem adhuc;: Eaedem res maneant alio modo.

Quid censes in Latino fore? Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.