Verum hoc idem saepe faciamus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Falli igitur possumus. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Duo Reges: constructio interrete. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Hoc non est positum in nostra actione. Praeclare hoc quidem.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit.

Iure igitur gravissimi philosophi initium summi boni a
natura petiverunt et illum appetitum rerum ad naturam
accommodatarum ingeneratum putaverunt omnibus, quia
continentur ea commendatione naturae, qua se ipsi diligunt.

Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia
transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt.

Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Illud non continuo, ut aeque incontentae. Ita prorsus, inquam; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Eademne, quae restincta siti? Ac tamen hic mallet non dolere. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim.

Magna laus.: Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
Haeret in salebra.: Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?