Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Bonum integritas corporis: misera debilitas. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Duo Reges: constructio interrete. Immo alio genere; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit. Erat enim res aperta. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Nemo igitur esse beatus potest. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.

Videsne igitur Zenonem tuum cum Aristone verbis concinere, re dissidere, cum Aristotele et illis re consentire, verbis discrepare?

Quod quidem nobis non saepe contingit. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Pauca mutat vel plura sane;

Quid vero?: In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.
Bork: Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
Bork: Hunc vos beatum;
Moriatur, inquit.: Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.
Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus
amicitiis praesidii.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.